در سیستم های مخابراتی برای انتقال مکالمات ابتدا یک مدار بین دو طرف مکالمه کننده ایجاد شده و تا پایان مکالمات باقی می ماند.با توجه به تعداد بسیار زیاد مشترکان، پیچیدگی شبکه های تلفن سنتی قابل درک است.اما در فناوری VOIP مداری وجود ندارد و پیام های صوتی ابتدا به بسته های دیتا تبدیل شده و سپس بر روی شبکه ارسال می شوند و در مقصد،از روی بسته های دیتا، مکالمات بازسازی شده و شنیده می شوند.

فناوری VOIP مخفف عبارت Voice Over Internet Protocol است که با نام تلفن IP نیز از آن یاد می شود.

این فناوری برای ارائه خدمات و سرويس های نامحدود و جديد،انعطاف پذير می باشد و همين امر باعث گرديده که فعالان عرصه خدمات مخابراتی بتوانند با سرمايه گذاری کم و مخارج عملياتی پايين، طيف وسيعی از سرويس ها را در اختيار استفاده کنندگان قرار دهند.

همینطور نيز این فناوری برخلاف سيستم های مخابراتی سنتی منجر به همگرا شدن سرويس های صوتی، تصويری و داده ای شده است؛ بنابراین ديگر نيازی به سرمايه گذاری جداگانه بر روی سرويس های مخابراتی نمی باشد و سرمايه گذاری فقط بر روی تکنولوژی تلفن IP متمرکز می گردد.

مزایای فناوری VOIP

  • در فناوری VOIP شبکه ی انتقال دیتا و انتقال مکالمات یکی است که این امر باعث ارزان تر شدن هزینه سرویس ها می شود.
  • در VOIP تلفن ها مستقیماً به شبکه متصل می شوند.
  • سرور تلفنی در VOIP کوچک تر، ساده تر و بسیار ارزان تر از سانترال های تلفن آنالوگ هستند.
  • پیاده سازی شبکه های دیتا (شامل روتر ها و سوئیچ ها) برای فناوری VOIP به مراتب آسان تر از شبکه های مخابراتی می باشد.
  • پایداری شبکه های دیتا بیش از شبکه های مخابراتی مبتنی بر سوئیچ های مداری می باشد و احتمال خرابی آن ها پایین تر است.
  • در زمان استفاده از شبکه های مخابراتی،کاربران هر اندازه که بیشتر با تلفن صحبت نمایند هزینه بیشتری را نیز پرداخت می نمایند اما در فناوری VOIP محدودیتی وجود ندارد.
  • در فناوری VoIP می توان در هر زمان و با هر شخص گفتگو نمود. 
  • می توان در یک زمان با چندین نفر گفتگو کرد(در زمان گفتگو به طور همزمان می توان داده هایی نظیر تصاویر ، نمودارها و … را نیز مبادله نمود.) 

نحوه ایجاد اتصال شبکه مخابراتی VOIP

  1. تبدیل سیگنال آنالوگ به دیجیتال : توسط یک مبدل آنالوگ به دیجیتال ( ADC )
  2. فشرده سازی سیگنال دیجیتال : پس از تبدیل سیگنال، بیت های موجود می بایست بر اساس یک فرمت مناسب فشرده شوند. در این رابطه از پروتکل های متعددی استفاده می گردد مانند PCM و استاندارد ITU-T G.711.
  3. استفاده از یک پروتکل بلادرنگ : تبدیل بسته های صوتی به بسته های اطلاعاتی با استفاده از یک پروتکل بلادرنگ (عموما” RTP) بر روی UDP 
  4. استفاده از یک پروتکل سیگنالینگ : در این مرحله از یک پروتکل سیگنالینگ به منظور فراخوانی کاربر استفاده می گردد.مانند پروتکل ITU-T H323
  5. تبدیل سیگنال دیجیتال به آنالوگ : در سمت گیرنده ، بسته های اطلاعاتی از یکدیگر مجزاء و داده ها استخراج می شوند و به سیگنال های صوتی آنالوگ تبدیل و برای کارت صدا و یا تلفن ارسال می گردند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *